SCENARIOS OF DESIRE II

05/07/2019 – 15/09/2019
EXPO #20
We leven in een periode zonder duidelijk tijdskader, een periode versplinterd in verschillende tijdslijnen die nu en dan, zonder enige regelmaat, onze gedeelde ruimte kruisen. Die veelheid aan concurrerende en overlappende tijdelijkheden vinden we terug in zowel afzonderlijke kunstwerken, als in de wereld in zijn geheel. Noem het een wrijvingsveld van wedijverende krachten. Maar hoe navigeren we in zo’n wereld? Hoe vinden we de weg? Hoe kunnen we ons een toekomst voorstellen?

In haar tekst Antagonism and Relational Aesthetics (2004) spreekt Claire Bishop over wat zij ‘scenariodenken’ noemt. Een manier om “verandering in de wereld voor te stellen”. En ze voegt eraan toe: “Niet zoals een criticus van de huidige orde, met een gerichte focus, maar als een onderzoeker met de vraag of kritisch denken over de wereld überhaupt nog mogelijk is”. Stellen we ons nu verschillende scenario’s voor. Hoe zouden deze eruitzien? Waarmee willen we ze vullen? Met verlangen. Maar hoe ziet dat verlangen eruit? Met Whatspace (het in Tilburg gevestigde platform voor hedendaagse kunst, gecureerd door Koen Delaere en Bas van den Hurk) zijn we er altijd in geslaagd ver weg te blijven van elke vorm van institutionalisering, altijd buiten de markt om te werken, opererend in de marge. Als satellieten, maar onafhankelijk. Door de dingen zelf te doen, blijft er een zekere openheid mogelijk. Maar dat niet alleen: de frictie die gepaard gaat met verlangen, komt op die manier weer bovendrijven. Het verlangen om op tegengestelde krachten te botsen. Een verlangen dat gaat over de logica van intuïtie, over raken, geraakt worden en ontroeren. Het Whatspace-model staat open voor tegengestelde gevoelens, gewaarwordingen, ervaringen en intuïties, is een model dat ontvankelijk is voor poëzie en voorbijgaat aan elke vorm van binaire tegenstelling. Het is geen of-ofmodel. Met Whatspace hebben we de erfenis van het modernisme nooit losgelaten of afgewezen, maar steeds geprobeerd om deze op een constructieve manier te herdenken. Hoe functioneren canonieke werken in een tijd die wordt gedomineerd door netwerken en media? Welke aspecten van de modernistische utopie zijn vandaag nog relevant? Wat waren overigens hun verlangens voor een betere wereld en hoe kunnen we die vertalen naar de verlangens van vandaag? Deze tentoonstelling bevat een reeks scenario’s van begeerte die actief onderzoeken hoe het modernistische erfgoed kan worden onderhouden, op een poëtische en gevoelsmatige manier, in verschillende settings en met talrijke kunstenaars, schrijvers, dichters, muzikanten, curatoren en vrienden.

Curators: Roxane Baeyens, Koen Delaere, Bas van den Hurk