Op 3 november opende in PARK de tentoonstelling Fields of Joy. Het openingswoord werd verricht door auteur en curator Alex de Vries. 
De tentoonstelling toont ruimtevullende abstract geometrische werken die elkaar vanuit een diversiteit in disciplines aanvullen. De grote schilderijenreeks van Piet Dieleman wordt getoond naast een ter plaatse gemaakte monumentale muurschildering van Jan van der Ploeg en een ruimtevullende installatie van Beat Zoderer. Fields of Joy is samengesteld door Linda Arts.
Piet Dieleman  (NL-1956)
Schilderen is voor Dieleman een intensief en langdurig proces. Zijn aandacht richt hij op het materiaalgebruik. Verschillende soorten verf kunnen ervoor zorgen dat gedeelten in het werk naar voren komen of juist terugwijken, hoewel dat ook ongewis kan blijven. In Dielemans werk moet je voortdurend kijken wat je nu eigenlijk ziet of juist niet ziet. 
Begin 2000 begint Dieleman het motief van de circel verder uit te werken. Het monochrome veld wordt doorbroken door een raster van gaten, die een overdonderend effect van diepte laten zien, vertaald in twee dimensies op het doek.  Door ze steeds op andere wijze op het doek of papier te plaatsen, ontstaat een uitzonderlijke dynamiek en beweeglijkheid. Op ieder afzonderlijk werk is de spanning tussen de cirkels en de rechthoekige vorm van de schilderijen en monotypes sterk voelbaar. De gatenschilderijen zijn conceptueel, grafisch streng maar speels in uitvoering. De lege cirkels proberen ruimte achter het gekleurde doek te maken, waarin evenzeer een illusie van ruimtelijkheid aanwezig is als de ontkenning ervan, als autonome beeldende vorm. De kunstenaar kan er een oneindige verscheidenheid van combinaties mee maken.
Jan van der Ploeg (NL-1959)
Van der Ploeg werkt graag met een georganiseerde en herkenbare grafische beeldtaal die hij gedurende zijn hele carrière zorgvuldig heeft opgebouwd. Sinds 1997 werkt hij met een basisvorm die voorkomt in veel van zijn schilderijen en functioneert als een anker temidden van de eindeloze potentie van vormen. Deze vorm die hij  metaforisch“grip” noemt, is een rechthoek met afgeronde hoeken en is alleen in zijn recente schilderijen enigszins gevarieerd. Een ander terugkerend element is het patronen dat ontstaat door de herhaling van een vorm. De schilderijen van Van der Ploeg staan het dichtst bij zijn schetsproces, het uitgangspunt van al zijn kunstwerken. Een zorgvuldig proces van plannen en bouwen dat plaatsvindt voordat het schilderen begint. Een compositie maken begint met het schuiven van platte bouwstenen en grafische vormen en het experimenteren met een oneindig palet van tinten en kleuren. Dit is de speelplaats van Van der Ploeg waarin hij de ultieme vrijheid en plezier vindt om voor altijd meer verrassende maar zeer goed gebalanceerde combinaties te creëren.
Beat Zoderer (CH-1955) 
Zoderer gebruikt voornamelijk alledaagse materialen als basis voor zijn werk. De kunstenaar haalt zijn materialen uit de algemene bouwmarkten. In plaats van ze te veranderen, maakt Zoderer gebruik van deze materialen binnen wat in eerste instantie lijkt op methodische structuren gebaseerd op herhalingen of wiskundige systemen. Dit is echter een misleiding, omdat elk stuk een willekeurig element toestaat.
Tijdens het grotendeels spontane proces van het maken van werken, wordt Beat Zoderer geleid door een poging om orde te scheppen in chaos. Om dit te vergemakkelijken, put hij soms uit de formele taal van historisch werk van geometrische abstractie. De complexiteit van elk stuk zorgt bewust voor onvolkomenheden en fouten. Het is deze zichzelf tegensprekende en dubbelzinnige kwaliteit van de werken die hen de speelsheid geeft die waarschijnlijk de kunstenaar en zijn werk het best typeert.